*jego cały sen był synteza czuwania  półsnu, czymś pomiędzy tymi dwoma stanami, ale to nie oznaczało ze nie odpoczął. Czuł się nieźle. bedac świadomym wysłuchał modlitwy Secroshy. O dziwo nie przeszło mu nawet przez isl. Się śmiać, choć naturalnie uznał to a zabawne. Chyba każdy by uznalł. A najlepsza była ta szczerość. Kiedy Seco wyszedł, Hakon usiadł nad śpiącą Tssa i przeciągnąwszy się, sięgnął po swoje rzeczy,by umieścić wszystko co wyjął podczas podroży na powrót w plecaku. Nie spieszył się. Zajmował się swoja czynnością mrucząc bezgłośnie jakąś kaleeshianską pieśń wojenną, czekając az obudzi się Tessa*

*Seco skrzywił się nieco i chwile wyglądał tak, jakby miał zamiar zaraz zatrzymać Tana i dać mu chusteczkę by się w tym kontakcie nie skaził. Kiedy mado już wszedł, Seco jeszcze stał i gapił się z przejęciem w Utapauski krajobraz* woda... *Syknął, mrużąc oczy. Ogrom i bezkres krateru, jakże inny od łagodnych wzniesień Kalee* zwykła woda... *zamrugał, spuszczając wzrok* nie... genehrrał na pewno tu naszczał. I to zhrrobiło ta dziurę! *stwierdził, zakręcił się na pięcie i pomaszerował do środka, zorganizować Hakona*

*Przebudzenie Tessy zastało Hakona stojącego nad zakonczonym, spakowanym bagażem. Odwróciwszy głowe kątem oka, zasięgiem wzroku sięgnał wzrokiem do dziewczynki. Spijrzeie miał pogodne, ale wyraźnie nim wyrażał dezaprobate odnosnie brania na rączki w tej chwili* jeszcze przyjdzie czas *odpowiedział jej, odwracając się powoli do niej twarza. Teraz byl już znowu w swojej lubej szacie,z  turbanem i chustą. Pochylil się, by zarzucic na ramie swoje toboły. stanął prosto, pewnie, jak na a-juata przystało* chodź. Ta planeta chce Cie poznać

*Tang cały czas stał przy włazie i obserwował okolicę. Pod ręką miał swój hełm, ale na razie nie zakładał go, bo nie widział takowej potrzeby. Zniecierpliwiony czekał, aż wszyscy wypakują się z jego statku, a najbardziej chciał się pozbyć rycerza jedi, bo jeszcze sprowadzi na nich kłopoty. I tak już byli najdziwniejszą bandą jaką w życiu widział... W końcu wlazł ponownie na statek, by odnaleźć Warqq'a, bo to przekracza ludzkie pojęcie. Ileż można spać? Resztą załogi raczej się nie przejmował, Hakon wszystkiego dopilnuje... chyba...*

*Chyba wszyscy chcieli się pozbyć Jedi, no może z wyjątkiem Tssy której mógłbys obojętny, ale by pewnosc mieć nalezało zapytać samej uczepionej poły hakonowej kapoty zainteresowanej. Jednooki, jakby wiecznie zmęczony i zamyślony kaleesh szedł sprężystym krokiem wązkim korytarzem statku. mijając się z madolarianinem skinał mu głową. Nie oglądał się za Secorshą, bo a nuż okaze się ze ten czeka już na trapie. Był pewien, ze Jedi nie ma już na statku, kiedy sam sięgnął wzrokiem po tym, co rozpościerało się przed nim. Lądowisko w lej krasowym, charakterystyczna architektura i ciekawe, ale nieufne spojrzenia dziwnych istot: wysokich ale odrażających, oraz małych i groteskowo zabawnych. Zmrużył nieznacznie oko. Nie spodobali mu się, odwrocił wiec wzrok. Reką objął głowkę Tessy, gładząc kciukiem jej włoski*

*Tang przeszukał cały pokład i nie znalazł śladów Nazzara, co go ucieszyło. Zapewne opuścił pokład jako pierwszy, unikając nieco "kłopotliwego" spotkania z kaleeshami, którzy nie byli zbyt pokojowo nastawieni wobec jedi. W każdym razie mężczyzna ruszył w stronę rampy i po kilku chwilach był już na powierzchni planety. Dostrzegł Hakona i Tessę, tylko gdzie się podział Seco? Pewnie znowu się gdzieś włóczy, a nie mógł zabezpieczyć statku, dopóki wszyscy nie opuszcza pokładu* Secorsha, rusz swój kościsty tyłek i jazda na dwór! *wydarł się w stronę statku, mając nadzieję, że ten się pospieszy.*

*obie nogi Hakona stały już na obcym mu ladzie. Ziemi, której nie znał i nie rozumiał. Obcy wiatr grał na chustach z jego turbana. Spojrzał nagle z górna Tessę jakby karcąco* masz dwie nogi. Dziękuj za to wielkiemu Shrupackowi i stój jak bogowie przykazali *rzekł i znowu przeniósł wzrok a dal leja i na utapaunów zerkających na nich spode łba. Ale zażywszy na ich historie to nic dziwnego ze tak zerkali. Być może przyjdzie czas na „na rączki” jak będziemy przed nimi uciekać – pomyślał. Nagle wzdrygnął się. Secorha. Niemal czytał teraz przyszłość. Zaraz usłyszą: Hakon, a gdzie generał?*