*Hakon nie był skłonny do podawania się emocjom, a już na pewno nie tak trywialnym jak zdziwienie, jednakże, kiedy tylko wyszli zza półki skalnej na płaszczyznę  lądowiska, i kiedy nie ujrzał gruchota, zdziwił się.Wiedział, z e takie cos zdarza się na Courusant za nieprawidłowe parkowanie, ale tu? Tio jednak nic jeszcze. Kiedy furia Tanga sięgnęła zenitu, hakon stał tylko niczym słup, z otwartymi ustami. Bron.. wódka… co? Statek! Ale jak to tak… Zostawiwszy dziewczynkę przy czymś, co ją bardzo zainteresowało, podbiegł truchtem do miejsca, gdzie jeszcze kilka dni wcześniej zostawili maszynę. Ogon rozwiązanego, przewieszonego przez ramie szala turbana uderzył go w plecy, kiedy nagle się zatrzymał. na litej skale było kilka rys, po lądowaniach, po ciężkim sprzęcie. Stanąwszy twarza do Tangorna rozłożył ręce. Stał teraz dokładnie tam gdzie wcześniej znajdował się właz do statku* Ukradli… *rzekł zrezygnowany. Była inna odpowiedź? Nie było. Ale przynajmniej pociecha taka, ze tu był wart więcej niż Tang sadził, skoro ktoś ukradł go w całości.*

Strażników… prędzej znajdziesz swojego złodzieja… *mruknął hakon, podchodząc wolno, niby od niechcenia, jakby lekceważącym uchem. W rzeczywistości jednak były to wyrazy głębokiego frasunku. Będąc u brzegu płyty spojrzał w dól.Za duzo, zdecydowanie za dużo spoglądał w dół. ten dół zbyt dużo im ostatnio zabrał. I nie oddawał. Ani statku, ani Secorshy* Może uda się jakoś… *zaczął ostrożnie. Istota w gniewie nie jest sobą. Wściekłość w czyimś ciele może zabrac umysł i podnieść ręke na każdego. hakon nie czuł strachu. Czuł dogłębny zal. Nie chciał dokładać, wiec był ostrożny* Może znajdziesz jakis inny… tutaj… coś się wymyśli… *przykucnąwszy na chwile oparł kolano o skałę, a zza fałdy płaszcza wyjął piersiówkę. Zawsze wojownik winien mieć coś, kiedy natrafi na barierę. A piersiówka Hakona, z  racji jego trzeźwości umysłowej, była zawsze niemal pełna. podał ja Tangornowi. na frasunek dobry trunek*

*Dla Hakona takie przywiązanie do rzeczy materialnych nie miało racji bytu, było irracjonalne, niepraktyczne i śmieszne. Jednak poznał już zycie na tyle, by wiedzieć, ze każdy w sobie jest sobie wszechświatem, urządzonym inaczej. Były kultury, w których zabijano za zniszczenie maszyny. Były istoty, które kochały swoje statki, jak przyjaciół. Poniekąd statek może być lepszym druhem niż żywa istota. Zawsze wykona twoją wole, nawet za cenę własnego życia. Nie zawaha się.* co wchodzi w grę? *zapytał, podnosząc głowę. Nie wstał. nadal klęczał na jednym kolanie, na drugim opierając dłon* kradzież, napad, morderstwo na tle rabunkowym, okup? *mówił głosem, w którym trudno było doszukać się tego, co Hakon myśli o tym, o czym mówi*

*rozłożył bezradnie ręce* chyba my tu byliśmy bogaci... okradli nas, i nie jesteśmy... na większe bogactwo chyba nie ma co liczyć... *Natomiast, kiedy usłyszał o bezpiecznej kryjówce, pierwsza jego myślą był: statek. Zamknął jedyne oko i pokręcił bezradnie głową. Rozum czasem płata figle. Miał pustkę we łbie. Jednak każda aktywność była lepsza od braku aktywności. Chociaż on, wychowany w szkoleniu na a-juat, był gotów choćby z miejsca ruszyć, tropiąc po śladach, by w koncu znaleźć statek. Działanie nie wymagające zbyt dużo myślenia. Cóz, po kaleeshiansku. Wstał jednak* tak, chodźmy, nim nas ubija na mięso... *schowawszy piersiówkę na jej poprzednie miejsce odszedł w kierunku tessy, w milczeniu, oznaczającym głębokie zastanawianie się. Najśmieszniejsze było jednak to, ze tego statku to nawet na Kalee chyba nikt by nie chciał kraść. A tu proszę. Galaktyka jest pełna naprawde niezwykłych miejsc*

*po drodze zgarnął Tesse. Nie bronił się przed myślą, ze za nią mogliby kupić niezłej klasy myśliwiec, jeśli udało by się im znaleźć tu jakiś trop huttów. Małe, ładne ludzkie dziewczynki kosztowały wiele w huttanskich domach publicznych. Pomyślał, i zaraz przeszedł myślą na inne tory. Równie dobrze ogli by sprzedać waśnie jego. Walki ze zwierzętami, czy innymi istotami były rozrywką równie dobrze płatna jak handel ciałem. Takie kaleeshianskie refleksje. Odwrócił głowę, kiedy usłyszał tanga od swojej ślepej strony.* mam *odparł, a jego kuse spojrzenie niemal werbalnie szeptało: ale tp lepiej zostawić na popitkę. Czyli: mam tyle, co ślepy krayt napłakał. Konkretnie: Hakon miał w kieszeni 36 kredytów i 42 decykredyty*

*Zastanowił się chwilę* 40 *palnął. Nieprawda, ale... zawsze lepiej brzmi niż 36, z resztą i tak całe gówno. Zaśmiał się krótko, histerycznie w niemym ‘co ja pierdole”. Wolał podjąć temat. Konkretny był* Jestem Izvoshra *odezwał się nie patrząc na towarzysza* można wiec stwierdzić, ze tak, choć nie jest to to samo... wykonywałem rozkazy... misje o różnym charakterze... jeśli będzie trzeba dam radę *wzruszył ramionami. Wolałby inne zajęcie. Chociażby pojenie jaszczurów, ale Hakon weźmie wszystko, co da mu los* nie wydaje mi się jednak, by ten świat potrzebował łowcy... powinniśmy chyba znaleźć kogoś z Imperium... *podniósł głowę i przekręcił. Tangorn cały czas pozostawał od jego ślepej strony. Tak mu było dobrze. Ufał mu, a sam miał baczenie z drugiej, nieosłoniętej strony* oni mogą potrzebować

jak dostaniesz za każdego 40 kredytów, to niedługo będziesz mógł wynajdując statek, polecieć na Courusant i mieć lepsze zlecenia... potem wrócisz i sie zemścisz... *puscił jednym tchem. od rzeczy piepszył. Coś mu sie porąbało we łbie* komandos... tak, w waszej kulturze można to tak określić... *dobrze, ze nie zapytał kto to a-juat. To juz trudniejsze do tłumaczenia. I bardziej przykre*