*Hakon wszedł zaraz za nimi, i od razu czymś się zainteresował. Kiffar natomiast chyba został z tyłu, albo poszedł się odlać, kto wie. Kaleesh przykucnął nad kupka złomu. Wyglądał, jakby węszył. Przewalił kilka drutów. Ku swemu przerażeniu odkrył, ze duzy procent drobnego śmiecia stanowią potrzaskane protezy kończyn. Żądza pieniądza... Wstał, i przedefiladowawszy przed nosami mandalorian (tak, jakoś przyzwyczaił się ich w myślach nazywać) na druga stronę* panowie... *odezwał się* mam trop... *jego głos, który nie dał o sobie znać od kilku godzin nie niósł w sobie ładunku emocjonalnego. Czubkiem buta kopnął butelkę po brandy tej samej marki, jaką pili ostatnio z Tangornem w jego statku*

*Nie od razu zorientował się o co chodzi, ale gdy pod jego butami znalazła się butelka brandy taka sama, jaka miał na statku to od razu zrozumiał. Powoli ją podniósł i przyjrzał jej się. Tak, to była butelka z jego statku.* Gdzie ten paser... *warknął bardzo cicho i zimno, co zwiastowało kłopoty. Odrzucił butelkę na stos złomu i ruszył przed siebie, by w końcu odnaleźć tego zapchlonego handlarza, który o dziwo był Twi'lekiem. Ten ucieszył sie na ich widok, zapewne sądząc, że są nowymi klientami, a twarz Mando była zasłonięta przez hełm. Gdy już byli dosyć blisko siebie, to Tang bezceremonialnie strzelił mu w nogę a potem chwycił za jego gardło i przycisnął do sklepowej lady* Powiem krótko... niedawno skradziono mi statek a na Twoim złomowisku znalazłem pewien przedmiot, który na pewno się tam znajdował. A teraz gadaj GDZIE... ON... JEST?! *oblicze przerażonego handlarza odbijało się w czarnym wizjerze hełmu Mando*

*Zerknął przez ramie za siebie zaraz po strzale, by baczyć na ewakuacje a także na zemstę zza pleców. Szybko zrozumiał, ze to jedynie nędzni miejscowi, którzy w bitwie stracili wszystko. Nie patrząc na klona, zupełnie jakby ten nie istniał, podszedł do tanga. Zajrzał mu przez ramie na twi’leka, obejrzał z  bliska to, co poukładał przy ladzie* Stary, pasażerski, niewielki... *szepnął nie bacząc na przerażenie* wyglądał na rodiański, w każdym razie cos masywnego... średnie uzbrojenie, zatarte numery, brak jakichkolwiek oznaczeń... *podniósłszy rękę dłoń o dwóch kciukach położył na zgięciu ramienia Tanga i nacisnął, jakby polecając puszczenie handlarza. Zły klient – dobry klient*

*Nie patrząc nawet na Hakona przystawił twi'lekowi karabin do głowy a on sam był niewzruszony. Warknął tylko lodowato* Gadaj gdzie on jest, albo odstrzelę Ci głowę a potem i tak znajdę statek. Mam dużo czasu... *przerażony handlarz wpatrywał się to w złowieszczy wizjer Mando to w twarz kaleesha i podjął decyzję, jego życie było cenniejsze* Dooobra... poowiem... t-t-tylko pu-pście... mnie... *rozległ się jego roztrzęsiony głos, na co Tang go puścił i cofnął się, jednak nadal do niego celował* A więc gadaj do cholery!

*odsunął się więc na ubocze, widząc, ze Tang raczej nie skorzysta z jego wersji. Kiedy padły kluczowe słowa szepnął do Klona* zostań tu... po czymś takim kolega może chcieć wezwać pomoc... *Po czym ruszył na „tyły” czyli za budę, by zerknąć, czy to ten statek*

*Teer podejrzewał,z e statek jednak jest naruszony, jeśli nie przez tego jegomościa to przez złodziei. Miał nadzieje,z e Tangorn i Hakon zdaza opuścić Utapau nim rozpęta tu burze. A właściwie nim zbiorą żniwo, bo burza juz została rozpętana. Szedł wiec za nimi, baczac na tyły, nie do konca przekonany, ale w końcu tan to mado! a mado wie, co robi*

*Czy wiedział co robi? Chyba tak, przynajmniej on tak sądził. Poza tym znał takich jak ten paser, po dobroci nigdy z nich nic się nie wyciągnie, jedynie przemocą bądź kredytami. A jako że nie mieli kredytów, to pozostało tylko jedno. Twi'lek szedł przed nimi mocno kulejąc i zostawiając ślady krwi na podłodze, ale jego to nie obchodziło. W końcu po paru minutach dotarli do pomieszczenia gdzie był statek Mando, a raczej jego resztki. Sporo części wykręcono a i część poszycia leżała pod ścianą i czekała na przetopienie. Wkurzony nie na żarty podszedł do tego śmiecia i złapał go za gardło* Sprzedałeś coś? *warknął groźnie, ale twi'lek szybko zaprzeczył, więc go puścił i podszedł bliżej, przyjrzeć się szkodom* Jak go poskładamy to poleci...