*Seco, z zawrotami głowy spowodowanymi moralnym kacem (bo przecież Tan mu ufa!) pozbierał się do jako takiego pionu, chwycił fotel jak styropianową konstrukcje, i mrucząc cos do siebie nerwowo próbował na powrót nasadzić go na tą rurę, na której się wcześniej obracał, ze skutkiem raczej marnym, bo ten cały sprzęt zapewniający wygodne siedzenie zerwał się na amen*

*A tu niespodzianka – wielkie metalowe cielsko Secorshy, nakryte peleryna, na kolanach, z łbem niżej barków, z ramionami na boki...* nic! *odparł szybko, asekuracyjnie, strzelając w mando złotymi oczyskami. I momentalnie wstał, otrzepał się, i jak gdyby nigdy nic zaplótł beztrosko rece za plecami*

*Widać było po Secorshy ze czuje się jak nastolatek przyłapany na zabawie małym, lub inne dziecko przyłapane na czymś równie niegodziwym, na przykład na rozwalaniu fotela.* em... to nie ja, to znaczy... przephrraaaszam... *Jęknął, unikając spojrzenia. Patrzył na swoje masywne, durastalowe pazury u nóg*

*Niech lepiej nie narzeka, mógł równie dobrze oznajmić ze tak teraz ma być i każdą forma sprzeciwu nagrodzić wybiciem zębów. Póki ma się szacunek u takiej góry durastali, to lepiej za dużo nie wymagać, bo u kaleeshów lojalność i logiczne myślenie nie musza isc w parze. Seco zaplótł ze sobą palce, coś tam mruknął no i wylazł z kabiny pilota, kierując się do ładowni*