*Secorshy bardzo się jego słowa podobały* Taaa... to mu sie na Tobie zdamy... a Ty wiesz, za co ja cenie Impehrratohrra? To kutas, ale kutasy tez maja swoje dobhrre cechy nie? *przyjął podobna pozycje, co mado, opierając z impetem buty na kontrolce* że on kazał Klonom twojego gatunku wytłuc wszystkich dżedajów. Ale sie chłopaki dobrze spisali, az sie sama gęba cieszy jakżem te obhrraski oglądał w tym.. takim co wyświetla, wiesz... o kuhrrwa, mówuie cio, an sehrrcu lżej *cieszył gębę, patrząc na człowieka* Jeszcze powinien Impehrratohrr jak mówiłeś te... suki int.. intelektalne powyjebywać z tego grzyba na mohrrde... i by go od razu lud kochał... jak Grievousa... no nie?

Nie, nie, nie... nie chce... *rzekł z troską w glosie Secorsha, i splatając ze sobą palce delikatnie zabrał najpierw jedną, potem druga noga. postawiwszy je pewnie na podłodze pochylił się, i zdmuchnął okruchy brudu z  jego butów, które zostały na migających ekranach. zastygłszy w tej pochylonej pozycji spojrzał z ... miłością? tak, tak to mogło wyglądać: spojrzał z miłością przez emanujący ciemnością iluminator* Juz niedługo... powhrrócimy w chwale... Powitajhą nas Tarazatu i wódką kohrrelianską...z  wieńcami,.... pieśniami... i będziemy se tak o... rządzić galaktyką razem z  generałem... i wszyscy nas będa uwielbiać za to,z e uhrratowaliśmy naszego Wielkiego wodza któhrry jako jedyny może pophrrowadzić wszystkie ludy do szczęścia... *Sięgnął palcem organicznej dłoni do oka, by otrzeć łezkę wzruszenia* ah, Tan, jacy my jesteśmy kuhrrwa zajebiści goście...

*jesli wystarczająco długo bedzie trenował na Secorshy, to mógłby i Grievousa spotkać. w końcu to z tej samej gliny ulepione. A Mado to nie Jedi. Seco znowu rozwalił sie na krześle* Mandalora? No jeśli to jesssst jakiś twój znajomy, to pewnie! Ja wierze, ze ty się w wahrrtościowym towarzystwie obracasz! *rzekł z przekonaniem* I że wypić lubi... i może... bo wiesz, Tan... *poprawił się na fotelu* ja to trzy rzeczy najbahrrdziej cenie w istotach... tak: żeby wypić mógł... *odliczał na pazurach* dwa... żeby w mohrrde umiał dać... i trzy - żeby muzykować lubił *wyszczerzył się* tak o, jak ja, na ten przykład... bo wiesz.... ja to jestem w porzadalu gość, o! *Wykonał gest, jakby znowu chciał zarzucić nogi na kontrolkę, ale w pore mu sie przypomniało i zaniechał*

*te kilka minut jego nieobecności wyciszyły nieco kaleesha. Myszokrólik znikł gdzieś na dobre. Kiedy jednak mado wrócił, Secorshę poderwało na równe nogi* Na miłość pana Rodu, Tangohrrn, to Wy jesteście phrrawie zupełnie, jak my... *stwierdził, widząc arsenał, w jaki się "kapitan" tego statku zaopatrzył. Podszedł do człowieka i po prostu usiadł na podłodze ów idealnie czystej na skromnym mostku tego "okrętu wojennego"* Wypijemy wiec zdhrrowie naszych wodzów i za przyjaźn dozgonna między Madolorianami a Kaleeshami... ale... kto to jest Fierfek? *zapytał, mrugając wielkimi oczami, których źrenice były teraz wielkie*

*trzeszcząca nieco w mechanicznych stawach metalowa ręka kaleesha chwyciła butelkę. odkorkował zebami* Tibo? Nie wołaj go, on nie pije *powiedział beztrosko. Chyba nie było niebezpieczeństwa dla statku ze strony sierściucha. Secorshy tez zależało na zdrowiu maszyny, a ze nie wykazywał oznak niepokoju, wszystko było dobrze* Fiehrrfek *wymówił przekleństwo tym razem bardziej sekorszowato. On szybko adaptował sobie brzydkie słowa* zdhrrowie phrrawdziwych wodzów z jajami *oznajmił, unosząc swoją butelkę. napił się łyka. nie skrzywił sie, jedynie lekko przymrużył oczy* Wiesz co... ja to wywnioskował-łem... ze Wy Madolianie to jesteście bahrrdzo kuhrrtulahrrna i inteligientna nacyja, wiesz? Ledwo my o piciu jedno słóweczko wspomnieli,a  ty juz ahrrmaty wytoczył *Sięgnął łapą, by klepnąć towarzysza w kolano, bo póki co on nadal chyba stał, a Seco siedział na podłodze*

Szgom... moge tak mówić? *zapytał, dźgajac go łokciem w żebra. z całą pewnoscią to słowo znaczyło coś w języku i kulturze kaleeshów* My jesteśmy tak samo jak wy bahrrdzo miłym, przyjacielskim ludem i my naphrrawde swojego inszym nie żałujemy... my chcemy z takiej phrrawdziwej dobhrroci sehrrca, by insze światy jak my były takie szczęśliwe i wysoko kultuhrralnie rrhozwiniete *znowu łyczek* Bo u nas to jest wojna za wojną, ale głownie z Hukami, bo to bladzie i sucze są i do nic nic nie dociehrra, ze my jesteśmy ludem wyższym, no wyobhrrażasz sobie? takiej elementahrrnej phrrawdy nie łapać? *zapytał, patrząc mu w oczy z niezmąconą powaga i dodając swoim słowom wagi gestami wolnej reki* no i ten- dżedaje u naszsz teszsz byli... skuhrrwysyny... ale naszsz genehrrał jak tylko ich zobaczył, to ich wszystkich zabił, wypiehrrdolił, nabił na pale, obciął głowy, rhęce, nogi... i inne członki... i... now iadomo, zbeszczescił zwłoki, oddał sehrrca w ofierze najwyższemu Shrupakowi... no i sam rrhozumiesz *uśmiechnął sie do towarzysza* az się sehrrce rrhaduje...

Piękny widok, wiesz, bo naszsz genehrrał ma bahrrdzo whrrażliwą ahrrtystycznie dusze i w ogóle jest istota bahrrdzo, bahrrdzo wy... wychszształconą... *Podjął z pasją. znowu sobie dolewając paliwa z butelki, by lepiej się nakręcić. Skoro Tan był w stanie rozmawiać z Secorshą, to z całą pewnoscia miał podobny schhiz co i gad, który uważał Grievousa za artystę* Szagom to jest bhrrat, ale nie bhrrat khhrwi, tylko towaszysz... kompan... jakoś tak, bo ja nie dobrze znam ten sobaczy wspólny...