*No to na te słowa przywódca bandy Seco jak na chama przystało, łokciami się rozepchnął, i łomocząc ciężkimi buciorami wlazł po rampie na pokład. Podskoczył, uradowany, bo jego rzeczy nie zginęły. Cud! Ale swoją droga takiego badziewia to nawet jawowie nie chcieli. Seco skierował się w stronę „mostka” tego „okrętu”* O kuhhrrrwa! Tan! Wytahrrli nasze rzygi! Daj im na piwo za to chociaż, dobhrre chłopaki!

Warrq zeskoczył z siodła ronto i odpiął je. Pozbierał swoje rzeczy, wrzucił sobie plecak na plecy by...
- Co ja zrobię z tym? - zapytał głośno sam siebie wskazując palcem na umorusane zwierzę, które wyglądało... Wyglądało jak zajeżdżone ronto, a to niemiły widok. - Poczekajcie sekundkę - powiedział w stronę wchodzących na pokład statku i nie zwracając uwagi czy pozwalają mu na to, bądź czy chociaż mają coś do powiedzenia pobiegł trzymając zwierzaka za cugle w nieokreślonym kierunku. Wrócił po pięciu minutach, zadowolony z interesu jaki ubił... Pierwsze kroki postawił w typowym obskurnym barze jakich tysiące na Tatooine- budowla piaskowego koloru, w kształcie kopuły i z magnetycznymi drzwiami. Nie musiał nawet wchodzić do tego przybytku, gdyż grupka tutejszych zebrała się z racji jakiś dziwnych wyczynów w tamtejszym barze- strzelanina czy coś podobnego. Nazzar złapał pierwszego lepszego z brzegu i powiedział - Ronto za bezcen, potrzebuję tylko kilku kredytów! - Człowiek, którego zagabnął wyglądał jak kryminalista, taki z Holonetu- zapuszczony, z zarostem, z przekrwionymi oczami... Skołtunione włosy opadały mu na ramiona. Musiał często korzystać z dobrodziejstw baru... Nawet za często. Mężczyzna podał mu tylko kredyty i złapał za cugle ronto. Nazzar przeliczył je- raptem ponad dwieście. Ruszył więc z powrotem w stronę portu kosmicznego. Nie biegł- nie chciał zwracać na siebie uwagi. Miał nawet sporo szczęścia, ponieważ po drodze minął dwóch nazzarów, nie o tej samej karnacji co on- ale Nazzar to Nazzar. Kto w tym tłumie pełnym prostaków zauważy różnicę? Mijał różnych ludzi i różne istoty. Zlepek ras.
Wchodząc na pokład tylko nieznacznie się skrzywił po czym gdy już stanął w statku tupnął dwukrotnie w podłogę by usłyszeć dźwięk... Zawsze to robił- nie wiedział dlaczego. Nie miał ochoty przebywać z resztą grupy, ponieważ tam kręcił się Hakon. Przynajmniej na chwilę obecną musiał pobyć sam. Dlaczego? Leciał za darmo, ale nie spodziewał się, że na Utapau. Do planet-kolebek Imperium. Ale może to dobrze? Dalsze ukrywanie się traciło sens, a najciemniej jest pod latarnią... - Już jestem - powiedział do Tangorna i Secorshy, nie przepraszając za opóźnienie. Poszedł na tył statku, ulokował się w ustronnym miejscu, które sprawiało, że mógł odkryć w sobie kolejny lęk- klaustrofobię. Ale niewielkie pomieszczenie przy czymś, co pewnie ktoś nazwałby maszynownią - było na swój sposób przyjemne. Było w nim chłodno i spokojnie... O ile jeśli w promieniu 100 metrów od tego Kaleesha coś może być spokojne... Rzucił plecak na ziemię i rozłożył się wygodnie na chłodnej posadzce. Przysnął...

*Seco przykleił sie do Tana i nachyliwszy się krzyknął mu w mikrofon* Zapiąć pasy, kutasy! *A następnie posadził zad na krześle drugiego pilota i zakręcił się jak dzieciak. Tibo biegał po pomieszczeniu, szczęśliwy ze znów tu jest* Ty to jesteś Tan naphrrawde bahrrdzo wykszształcony chłop, wiesz? *zagadnął widząc jak szybko mado statek naprawił (po naprawie). Wszystkie lampeczki się zaświeciły a Seco poczuł napływ podniecenia tak silnego, ze musiał... chwycić się za krocze* Trzymam!

*Gdy już przestało trząść a Tang sprawdził stan silników, odetchnął z ulgą. Wszystko pracowało bardzo dobrze, więc nie ma się o co martwić, przynajmniej teoretycznie. Może nie przywalą w żadną gwiazdę, bądź planetę... Spojrzał na Secorschę, jego drugiego "pilota"* Nie bój nic, jaj Ci nie urwie... Włazić! *to ostatnie słowo skierował do drzwi kokpitu, ciekaw kogo też tam niesie... W każdym razie skarg i reklamacji nie przyjmuje w żadnym wypadku, niech się cieszą z darmowej podwózki... chyba oszalał, biorąc ich wszystkich na swój statek*

*No to wlazł* tu nie ma pasów *odpowiedział Secorshy. Miał spokojny, cichy głos, taki nieadekwatny do sytuacji i towarzystwa. Ani mu w głowie mieć pretensje czy się o coś wykłócać. Popatrzył na Tanga, bo na Secorshy mordę już się napatrzył i miał jej dość. Nic nie powiedział, ale nie było to milczenie jakieś wrogie, czy zapowiedź ataku. Po prostu – taki typ.  Ale przyszedł, wiec nie uważał ich za coś, co urąga jego godności. Podszedł spokojnie, jak piaskowy kot, by stanąć między ich fotelami. Zmrużył jedyne oko patrząc na smugi za transplaszybą*

*Spojrzał kątem oka na Tana. trochę się bał,ze sie z Hakonem nie polubi, bo przecież Hakon jest trochę jebniety, co widać z reszta, ale widać Tan jest na poziomie i bardzo kulturalny osobnik, bo wódkę proponuje i zagaduje sam. tak, tan to jest jeden z  ideałów jakie galaktyka w bólach rodziła (bo sie od razu w zbroi rodził warto dodać)* No to, panowie, za głupią Tatooine - żeby zdechła. I za nas - bohatehrrów! *odebrał od Tana butelkę, zrobił łyk, warknął zadowolony,szczerząc zęby, i podał Hakonowi*

*odebrał butelkę i krzywo na nią spojrzał, picie z gwinta to nie był najlepszy pomysł. Wziął jakaś szmatkę i przetarł miejsce, gdzie pili Kaleeshe* Bez urazy, ale Seco, nie mam pojęcia co żeś żłopał przedtem... tak dla mojego bezpieczeństwa, bo Ciebie nic nie zaszkodzi... Za tą jebaną planetę Tatooine, oby się rozleciała i za Utapau! Nasz cel! *przyłożył butelkę do ust i pociągnął zdrowo, jak rasowy alkoholik. Gdy odłożył butelkę chuchnął tylko* Uff... mocne... takie lubię... Seco, Twoja kolej... *podał mu butelkę. Wstał z fotela i podszedł do jakieś szafki, grzebiąc tam zawzięcie* Miałem tu jeszcze jakieś butelki cholera... niemożliwe, żebyśmy poprzednio wszystko wychlali...