Aigothir siedział w kącie sali, gdzie nie dochodziły do jego uszu kaleczące dźwięki muzyki puszczanej w tym...hmm..lokalu,i z dala od jaskrawych świateł, które drażniły oczy na wszelkie sposoby. Miał założoną noga na nogę, a na stoliku przy Aidanie leżało kilka szklanek - wszystkie były wysuszone, oprócz jednej, wypełnionej ciemnoczerwoną cieczą. Wystarczyłoby małe zbliżenie nosa do owego trunku, a stały bywalec miejsca, w jakim znajdował się Aigothir, rozpoznałby cóż to jest - Krew Rancora, drink którego korzenie sięgały miasta Varna Biqua. Echani siedział milczący, ze ściągniętymi ustami, i obserwował wchodzących i wychodzących - lecz czy uważnie, to inna kwestia, gdyż wyglądał na pogrążonego we własnych rozmyślaniach. Przy stoliku siedział sam, nie widać było żadnego uzbrojenia, jako że był okryty płaszczem. Jedynie oczy lśniły czerwienią w półmroku, a srebrzyste włosy opadały na ramiona.

Aigothir otrząsnął się z rozmyślań , słysząc mało przyjemne hałasy dochodzące ze strony lady. Podniósł wzrok i skierował spojrzenie w tamtą stronę, a gdy zobaczyć, kto jest powodem zamieszania, cmoknął niepocieszony. Kolejny łowca nagród, który stylizuje się na potężnego dziedzica tradycji mandaloriańskich ? Coraz więcej ich się pojawia, to chyba jakaś nowa moda wśród tych sługusów kredyta. Niedługo zaczną nosić starożytne zbroje i ogłoszą, że Taungowie nie wyginęli... Parsknął krótkim śmiechem. Kąciki jego ust podniosły się nieco, lecz spojrzenie pozostało chłodne i niewzruszone. Milczał, skupiając uwagę na czarnoskórym mężczyźnie. Założył ręce na piersi. Był pewny, że łowca czuje jego świdrujące spojrzenie, lecz nic sobie z tego nie robił, bawiło go to.

Echani powoli podniósł wzrok i skupił spojrzenie swoich ognistych oczu na Mandalorianinie. Lekki uśmiech rozpłynął się w mgnieniu oka, jak kropla rzucona na piaski Tatooine. Odezwał się - miał niski, zimny głos.
- Na głupca, który nie wie, że zabijanie bez żadnego powodu jest kompletnie nieopłacalne. Gdybyś zabił go po tym, jakby cię obraził- zrozumiał bym, zyskałbyś respekt. A przynajmniej niego kroplę. Lecz zabijając tego ledwo co dukającego idiotę wykazałeś się głupotą..bo zyskałeś jedynie bliżej do reputacji człowieka niezrównoważonego i nie nadającego się do roboty. A to w twoich fachu, łowco, chyba nie jest najbardziej pożądana z opinii ? - z jego wypowiedzi aż bił sarkazm i rozbawienie. - a teraz, chcesz czegoś, czy może pójdziesz rozwalać swoje dobre imię łowcy dalej ? - Echani nieznacznym ruchem biodra odsłonił rękojeść miecza, przytroczonego do pasa, a z głosu zniknęły ciepłe barwy. Został lodowaty chłód.

Spojrzał z niesmakiem na mężczyznę.
- Jedi ? Jeśli spotkam jakiegoś. To żelazo jest na ścierwa, które staną na przeszkodzie moim planom i moim poleceniom, które wykonuje zawsze..co do joty. - wydął wargi w grymasie irytacji. - czyżbym słyszał kpinę w twoim głosie ?  - Echani błyskawicznie położył ręce na stoliku i przysunął się do łowcy- nie kpij ze mnie - spojrzał na szklankę- i zamów mi tego drinka. Nie chcę pić z tego samego szkła, co ty. To takie...niehigieniczne- odparł z wyniosłym westchnieniem. - a skoro głęboko w swoim odbycie masz swoją reputację, tym gorzej dla ciebie, bo nie zarobisz wiele- to jego głosu zmienił się na drapieżny, agresywny wręcz- chcesz zarabiać jako łowca nagród- musisz więc być wytrzymałym skurwielem, który ma zimną krew. A tego nie okazałeś przed chwilą. I zachowujesz się arogancko w moim towarzystwie-a to już jest wybitnie niepoważne - ostatnie słowa niemal wysyczał. Mandalorianin mógł czuć jego gniew i to, że mówił serio. Oczy lśniły niebezpiecznie.

Westchnął.
- Myślisz, że pozwolił bym ci wyjąć broń, przystawić mi do głowy i strzelić ? Za dużo czasu to zajmuje,żeby mnie zaskoczyć. Zamów mi drinka, którego się napiłeś. Mam ochotę go dokończyć..- mówiąc to, powoli ujął szkło, z którego napił się nieznajomy, i z gracją wylał go na ziemię. - i nie wyjmuj ponownie broni, kierując ją we mnie. Bo cię zabiję. - powiedział to jakby informował go o stanie pogody, lecz mówił śmiertelnie poważnie. I był przekonany o prawdziwości swoich słów. Atmosfera wokół nich stała się ciężka i nerwowa. Echani był zły. Widać to było bo mocno ściśniętych wargach i brwiach. Mandalorianinowi wydawało się, że cień wokół nich zagęścił się znacząco, koncentrując się na postaci Aigothira. Wszyscy najbliżej ich stolika oddalili się taktownie i w milczeniu, w obawie o burdę, która mogła wybuchnąć lada chwila.

Ujął szklankę dłonią w skórzanej rękawicy i wziął spory łyk.
- Skurwiel to nie jest najlepsze określenie opisujące mnie, łowco. - rzekł chłodno, lecz wyczuć można było, że atmosfera odrobinę zrzedła. - swoją drogą, bywalcy tego baru to osobnicy dziwni, niebezpieczni i tajemniczy-nie stawiał był swojego miecza, że byśmy pokonali połowę z nich. To mało prawdopodobne- uśmiechnął się lekko, po czym spojrzał na czarnoskórego.- nosisz zbroję Mando - to było bardziej stwierdzenie niż pytanie. Wydął odrobinę wargi - ta stylizacja pomaga ci znaleźć zatrudnienie, czy to bardziej kaprys ?-spytał z nutą sarkazmu, po czym osuszył swojego drinka.

- Mandalorianie..echo dawnej potęgi. - rzekł dobitnie Aigothir - zostały jedynie legendy o potężnych Mandalorach, wielkich bitwach, zdradach i sojuszach. - westchnął, i skierował wzrok na czarnoskórego - wyglądasz na takiego, który ma w poważaniu dawne zasady i tradycje w tym samym stopniu, co dziwka którą rżnąłeś w poprzednią noc - zaśmiał się krótko, nieprzyjemnie, po czym wstał. - Obowiązki wzywają. Bywaj, wojowniku. Może jeszcze się spotkamy. - po tych słowach nasunął na twarz kaptur i zniknął w ciemnościach.