*Oj, gdyby on wiedział, co Secorsha pić (i jeść) potrafi to by sie nie dziwił. Kaeesh właściwie smaku nie czół już w ogóle, pijać takie specyfiki jak ten wcześniej, kubki smakowe mu poumierały. No ale pewne skłonności masochistyczne charakteryzują większość przedstawicieli tej nacji.* alkohol *zapewnił, odnośnie zarzutu pod adresem piwa huttańskiego. Zmrużył oczy. Hmm,... ciekawy kolor - rzecz jasna na mordzie rozmówcy.* To znaczy alkohol też, ale to jeszcze nic, za 50 khrredytów pokaże Tobie coś ciekawego! *rzucił, unosząc metalowy palec na wysokość wielkich oczu. Zerknął ukradkiem na przerażonego barmana, który znikł na zapleczu. Widać normalny trunek tu był czymś... nienormalnym i Zon głęboko go chował. Secorsha pochylił sie i na chwile znikł z pola widzenia, by za chwile pojawić się, trzymając pod pacha organicznej reki białe zwierze przypominające krzyżówkę królika z myszą* no to jak, masz te 50 khrredytów?

*Seco uderzył w śmiech tak gwałtowny, jakiego jeszcze tego dnia nie zaprezentował. na zakończenie pociągnął nosem, nadymając gadzie nozdrza* Alez skąd, mój ciepłokhrrwisty kolego, ja sswoich ghrrado przyjacielów nie pożehrram, ja jestem istota o wysokiej kulturze osobistej *tym razem zaśmiało się kilka osób przysłuchujących się rozmowie, na co kaleesh zawtórował uniesieniem powiek, co było z cąłą pewnością jego wersją unoszenia brwi* Zon, wiem,ze jestes zabiegany, ale daj mi jeszcze kwas Slusarski... *zamówił, kładąc zwierze na ladzie, które natychmiast zaczęło węszyć po pustych kuflach i reagować podobnie do mado - na wszystko kichał i sie natychmiast odsuwał* Miałeś tego nie robić, Seco *jęknął spocony barman, stawiając przed człowiekiem zapieczętowaną flaszkę najzwyklejszej, korrelianskiej wódki* Ale kolega phrrosi... *rzekł kaleesh wskazując otwarta dłonią na czarnego. Barman wolał już z tym "kolega: nie dyskutować po tym jak go ścisnął, wiec wysłał androida do garażu...*

Nie "sehrrwujecie" tylko on sehrrwuje *poprawił kaleesh wytrzeszczając oczy, choć strach myśleć co by on serwował gdyby miał bar. Chyba tylko same roboty by tu przychodziły. Słysząc szum serwomotorów wracającego androida z puszką, na której widniał znak trupiej czaszki, podrapał się po grdyce, jakby dla rozgrzewki. Zwierze wskoczyło mu na ramie, wbijając pazurki nie tyle w płacz, co w ciało nawet, bo skóra z jakiej odzienie było zrobione, była juz w tym miejscu sitem. Skończywszy, oparł łokieć o blat i utkwił spojrzenie w człowieku* devebne rassu kaleesh jana gawere sivikana *uśmiechnął się kuso połowa pyska* jeśli idąc wyboistym traktem potkniesz się o kamień, to ja będę tym kamieniem. Słyszałeś moze o generale Grievousie? *głupie pytanie - każdy słyszał, właśnie dobiegły końca wojny klonów. Ale widać było w oczach gada,ze specjalnie zadał tak to pytanie. patrzył teraz wyczekująco, podczas kiedy barman, zachowując zalecane na opakowaniu środki ostrożności przelewał zawartość puszki do kufla z barabelskiej perłoporcelany*

*Bo to zdanie nie było w basicku. Było w oryginale, z całą pewnoscią częścią jakiegoś poematu, ale mimo to mado wyłuskał to jedno słowo, za co należy mu się pochwała* w istocie, był twardym skuhrrczybykiem, tak jak rrheszta jego bhrraci, ze mną włącznie *wyszczerzył zęby, ale tym razem nie był to uśmiech. Dał sie słyszeć cichy, ale dosadny warkot przyczajonego drapieżnika. Jakby warkot podniecenia* jestem. I on tez. Wszyssscy jesteśmy. Jestem kaleeshem *Ponaglił Zona ruchem pazura. Odebrał kufel. ciecz była zielona, sycząca. wchodziła w reakcje z powietrzem gwałtownie, a unoszący sie dymek sprawiał, ze niewiele siebie widzieli. Secorsha rozgonił go mechaniczną ręką* Rzadko nass w tej zepsutej galaktyce się widuje, bo mu z rrhegóły po śmietnikach nie chodzimy... No, chyba że mamy coś do załatwienia. jak on... *przerwał. odszedłszy o krok, by nie uszkodzić przypadkiem elementu ubrania lub ciała rozmówcy, demonstracyjnie ulał nieco płynu na metal protezy reki. niemal natychmiast metal zaczał się pienić i śmierdzieć. Gotować się. Opary towarzyszące gwałtownej reakcji chemicznej uniosły sie w powietrze. Secorsha uśmiechnął sie drapieżnie. Zwierzak skoczył na podłogę z jego ramienia, fucząc dziko* no i ja. Za zdhrrowie generała Sheelal'a, naszego kochanego wodza! *Tak - pomyślał Seco - to dobry trunek do takiego toastu. Kwas, którego piloci używali do zwalczania wyjątkowo uporczywej rdzy. Zamknął oczy i po prostu wlał sobie zawartość kufla do gardła, przechylając łeb do tyły. Dało się czuć zapach palonego mięsa*

*w istocie, trafił w sedno w swoich domniemaniach. I jedno, i drugie. Obie cechy na poziomie olimpijskim. *Gad po skończeniu odrzucił kufel w bok, aż ten się roztrzaskał. szczęśliwie nikogo nie trafił, ale widać było, ze ten gest był poza świadomością. odruchowy gest w reakcji an duzy ból fizyczny. Kiedy otworzył oczy nie było widać źrenic, tylko wywalone białkówki. Warknął bardzo mocnym głosem, strząchając całym ciałem i splunął. Slina była żółtozielona, z czymś jakby elementy nabłonka. Obnażone zęby były teraz niemal śnieżnobiałe. Po chwili oczy gada wrodziły na miejsce. dało się zauważyć czerwone żyłki. gdyby pocił się jak człowiek, byłby teraz cały mokry. Spojrzał Mado w oczy, całkiem przytomnie, i rozciągnął popękane w kilku miejscach wargi w opętańczym uśmiechu. Chuchnął mu w twarz. chuchniecie było krótkie i z cała pewnoscią delikatne, ale szczypało w oczy jak gaz łzawiący niezłej klasy* Rrrrhadze Ci nie być w pobliżu kiedy mi sie odbije... *wyświszczał, jakby stracił głos. Barman z własnej inicjatywy podał Secorshy coś do popicia. znał juz te popisy. gad skorzystał niechętnie. Co jak co, ale popicie trochę umniejsza zasłudze. No ale popił. W innym przypadku mógłby komuś beknięciem wypalić oczy. No ale chyba juz teraz mado nie miał wątpliwości, cze,mu te inne badziewia tu podawane nie są dla Secorshy uciążliwe w smaku. On juz chyba nie miał kubków smakowych. A przynajmniej niektórych. Secorsha napił sie z drugiego kufla, i zgarnął kość kredytowa. Na metalowej ręce w miejscu kontaktu z kwasem był slad. idealny metal, niezaśniedziały, błyszczący... jak diament na tle szarej, zniszczonej reszty metalu*

Pije na co dzień *wycharczał Secorsha. Głos mu wracał. Złapał kość kredytową i podrzucając w mechanicznej ręce podjął dalej rozmowę. Chyba nie uznał założenia hełmu za niegrzeczność. Rozumiał motywacje* Chyba nie powiem. One i mnie zaskakują... *zacharczał. Biały, łasiczkowaty zwierzak pod nogami kaleesha wydawał trzeszczące dźwięki oburzenia, jakby mówił "i teraz muszę tyle czekać, az wywietrzejesz, łachudro...".* To znaczy tego akuhrrat nie... ale inne rzeczy. Bo ja lubie bahrry... tu jest wesoło 8wzruszył ramionami, uśmiechając się znowu jak wcześniej. bez śladu jakiegokolwiek cierpienia fizycznego, choć z kącika warg nadal sączyła się stróżka posoki* ja tu przybyłem, bo mam coś do zhrrobienia. Tylko kuhrrwa pomyliłem statki, i przywieźli mnie do tego... miejsca... *Rzekł, mając na myśli Courusant, ale chyba brakowało mu wystarczająco dosadnego przekleństwa* A Ty jesteś Łowca Naghrrodów, nonie? *zapytał, zezując nań bokiem złotego, lekko przekrwionego oka*

*Oczy Secorshy błysnęły. Rubieże. Gówno się znał na podróżach i położeniu poszczególnych planet, ale czuł,ze z Rubieży będzie mu bliżej, jakąkolwiek planetę mado miał na myśli* a dokąd Konkhrretnie jeśli można wiedzieć? *zapytał, nadal zezując bokiem, ale zaraz odwrócił łbem i patrzył teraz otwarcie w szczelinę hełmu* Fajne to to *rzekł, wskazując hełm kolcami na brodzie. odwrócił głowę, beknął, zakaszlał i znowu popił, po czym znowu pochylił się po zwierzaka*

*Stał całkowicie nieruchomo, kiedy słuchał, i widać było wręcz magiczną zmianę zachowania, kiedy naprawdę był czymś zainteresowania. na pysku nie było śladu tego kretyńskiego uśmiechu wariata sprzed chwili. Pociągły pysk przypominał teraz drzemiąca bestię* zahrrobek mnie nie intehrresuje, poza tym gdzie ty na tym księżycu wydasz to, co zahrrobisz... *wycharczał. Był tym, czym Madolarianie juz dawno przestali być. Swoje idee cenił ponad jakąkolwiek wartość. A kredyty znaczyły dla niego tylko tyle ile przedmioty, w które mogą sie zamienić. Na Kalee nigdy nie było kultu pieniądza, posiadania. Nigdy "mieć" nie znaczyło być. Taka zaleta prostych, prymitywnych ludów, którzy co rano cieszyli się jedynym złotem jakie posiadali - wschodzącym słońcem. W Secorshy trwały pierwotne wartości. To, co kochał. To miało wartosc. Bo Secorsha nie był zepsuty. Był reliktem w tej "cywilizowanej" galaktyce* Muszę się dostać na Utapau *mruknął po dłuższym zastanowieniu* Szszy to dla Ciebie po dhrrodze?