*Takiej reakcji po Secorshy można się było spodziewać, niestety. Wątpił nawet, czy gdyby znalazł głowę, to by uwierzył w śmierć kochanego generała... A gdyby go tak palnąć w łeb i po sprawie? Nie... to by było zbyt okrutne. Tang popatrzył jeszcze chwilę na Hakona, który mógł zobaczyć w wizjerze swoje odbicie, po czym na chwilę popatrzył na Tessę, ale zaraz się cofnął, by się go nie przestraszył, bo jakby nie było wyglądał trochę przerażająco w tym. Spojrzał natomiast za Seco, żeby ten niczego nie narozrabiał*

*Westchnął. Głośno, otwarcie i bardzo bezradnie. Odwrócił się tyłem do człowieka, bo to, co obserwował sprawiło, ze nie potrafił się w sobie odnaleźć. Dosłownie śmiać się czy płakać… A co gorsza, Secorsha był idealnym odwzorowaniem statystycznego kaleesha. W końcu wrocił twarzą do mado i odruchowo zmrużył oko. Dostrzegł coś. Cień. jakby niewielki statek. bardzo maly. Myśliwiec? Coś tu jest… Coś, lub ktoś jest blisko. Ruszył niespiesznie w stronę Secorshy i Tessy, wymijając Tanga, ale było to wyminiecie równe z przywoływaniem*

*Widząc Secorshę i Tessę razem wołających Generała, Tagnorn zasłonił wizjer ręką i spuścił głowę. Po chwili roześmiał się tak głośno, że tłumikowi w jego hełmie nie udało się skutecznie zagłuszyć wszystkiego. Opanował się dopiero po kilku chwilach, ale musiał przyznać, w tak komicznej sytuacji jeszcze nie brał udziału. Po chwili jednak bardzo szybko się opanował, widząc nieco spiętego Hakona. Powędrował za jego wzrokiem i również coś wypatrzył na niebie. Całe szczęście, ze jego hełm wyposażony był w lornetkę i mógł spokojnie przyjrzeć się owemu tajemniczemu obiektowi. A był to… ptak? Ale jakiś taki dziwaczny, pierwszy raz go Mando widział. W każdym razie krążył ponad nimi, co było nieco podejrzane. Szybko zrównał się z Hakonem i uniósł nieznacznie broń gotów do oddania strzału… tak na wszelki wypadek. Gdy ptak wylądował nie spuszczał z niego oczu* Kim jesteś?

*Seco stanął jak wryty, wytrzeszczając oczy na gadającego ptaka. Ale co tam ptak... przedstawił się jako generał... ale przecież...  Seco zmarszczył groźnie miejsce, gdzie większość człekokształtnych ma brwi* Nie piehrrdol mi tu takich rzeczy *pogroził ptakowi pieścią, w ogole nie zauważając, ze Tessa dała nogę i teraz sam jest*

Alez gołąbeczku! *żachnęła się teatralnie a oburzenie łysego, podnosząc głowę i skrzydła, tak jakby chciała zakryć sobie w przerażeniu twarz* toż to przecie ja, generał Wasz kochany! Wódz wytęskniony... *kaszl kaszl – demonstracyjnie. Ona już tu wielu przedstawicieli tej rasy widziała, co tu generała szukali. Na początku im tłumaczyła, potem współczuła a teraz... teraz to już wszystko szło. Nie odpowiedziała człowiekowi, by nie psuć sobie występu. Ciągnęła* to ja, wojowniku ze złota, tylko mi klimat nie służy, rozumiecie...

*Dziewczynka gotowa była dalej mówić o wielkiej strasznej bubie jaka jej się nagle przed oczkami pojawiła. Lecz kiedy zamiast Hakona pojawił się kto inny, mała chwyciła się za policzki, zrobiła czerwona i rozejrzała za opiekunem. Zauważywszy go, zniknęła z przed oczu Tana szybciej niż się pojawiła i przyczepiła się do właściwiej już nogi, a właściwie rozkroku* Oj Hakon Hakon! cóż za wielka buba...!

*Tessę delikatnie pogładził po głowce, bez słowa, uspokajając swoją pewnością siebie. Nie ból się – zdawał się mówiąc* To nie buba *zaprzeczzyl cicho, patrząc nadal na Secorshę, choc gładzic uspokajająco nie przestawał* Secorsha *mruknąl już głośniej, kierując słowa ku potylicy rodaka* Odpuść… na ma czym zawracac sobie głowy *sam już się rozluźnił. Na złośliwców najlepsza jest ignorancja, bo złość będzie dla nich idealną pożywką*

*Wyglądało na to, że to ptaszysko jest niegroźne. Powoli opuścił broń, nie odrywając jednak wzroku od tego dziwnego przybysza... Gdy już karabin był wcelowany w ziemię, powoli podszedł do niego (bądź też do niej, nie miał pojęcia czy to ona, czy on), tak że ptak mógł przejrzeć się w jego wizjerze* Kim jesteś i czego chcesz? I "proszę" jasną odpowiedź... *lekkim ruchem ręki pogładził swój karabin, jakby chciał powiedzieć "skłam a Cie zastrzelę". Nie, Mandalorianie nie byli mili i serdeczni*