*Dziewczynka mimo wszystko nie miała pewności co do istoty, którą nazwała bubą. Możliwe że to dlatego, że wyglądała dla niej tak dziwnie i była hałaśliwa, zbyt pewna siebie. Jednakże po chwili wpadła na pomysł że może to faktycznie ten wielki generał, do którego zmierzali i wypadałoby przeprosić i przywitać. Puściła nogę Hakona, zacisnęła piąstki i ruszyła w stronę istoty. Podeszła, niezbyt blisko zachowując ciągle dla niej bezpieczną odległość. Ukłoniła się, poprawiając tym samym swoją kiecuszke i mruknęła* witam panie generale bubo! Nazywam się Tessa, a to jest Hakon*wskazała paluszkiem na opiekuna*

*zamrugal. Usłyszał właśnie nazwę elitarnej kaleeshianskiej kasty wojowników, dop której należał z  woli Grievousa, jeszcze z czasów wojen z Hukami. Skąd ta oto obca istota może to wiedzieć? Przedstawiony przez Tesse skłonił się łbem. Nie zaszkodzi, by ktos będąc miłym wyciągnął informacje podczas kiedy reszta będzie straszyć blasterami i „groźnymi minami”* Skąd wiesz, ze jestem Izvoshra? *zapytał łagodnym, ale i zdziwionym nieznacznie głosem, co mogło znaczyć, ze jest zdziwiony bardzo*

Ah... *Zatrzepotawszy rzęsami odwróciła niesmiało lepek, calkowicie ignorujac wysiłki łysego swira próbującego udowodnic dziecku, ze jest glupi.* To widac... po twoim wdzięku, elegancji, takcie... od razu widac, ze jestes czymś lepszym... wielu Waszych tu było... *westchnęła jakby smutno, dajac do zrozumienia,z e nie czekał ich kolorowy los. Nastepnie odwróciwszy łepek do dziewczynki odezwała się świergotliwie* Wielce mi miło was poznać, jednakże jak już wasz mądry kolega trafnie zauwazył... generałem nie jestem... Dziwne, prawda? *zaczęła się przechadzac po krawędzi skalnej pólki*

*No masz ci, ale hakon komplement usłyszał, za to słowa Secorshy najwyżej mogły go przerazić. tak.Seco i jego wizja świata. tesse uspokajająco pogładził. Musiał jej to wybaczac, wszak to ludzkie dziecko, a wszystko co ludzkie to  swego rodzaju niskie jakościowo, no, chyba, ze ukształtowane. Nic nie powiedział do rishianki. Niech Seco gada. On to lubi*

Wieszsz co... *kontynuował Seco swój wywód pod adresem Chwały Poranka, bo jakoś tak chyba się przedstawiła* Gówno wiesz! Bo nie znasz w ogóle naszej bohatehrrskiej, szlachetnej kultuhrry i nie wiesz, ze jak tu na te zadupie przylatują kaleeshowie, to żeby się wyshrrać bo im kibla na statku szkoda bhrrudzic... Nikogo tu nie było! Tu ja jestem1 i on! I on! I ona! I ja! *pokazał na siebie* gdzie jest genehrrał?!

*Posłał rishiance spojrzenie o ukrytym znaczeniu „uwazaj”. Stąpała po cienkim lodzie, jak każdy, kto ośmielał się mówic”jak to było” inaczej niż Seco mysli. Wziął za ręke Tesse i podszedł do skraju urwiska. Trzymał mocno. Słonce padło mu na twarz, wlewając się w glęboka blizne szpecząca jego oblicze. Spojrzał w dół i dostrzegł. Platforma większa, wielkości ladowiska dla jednego małego statku. Widział tez ciemna plame na skale. Ale samego Grievousa – nie*

MILCZ! *zamachnął łapami, zganiajac z siebie ptaka, ale zaraz potem można było na nim ladowac, kiedy szedł do Tessy i Hakona, by jak oni spojrzeć w dół* Nie zginął tylko miał chwile słabości, kuhrrwa, rhozumiesz ptasi móżdżku? *zatrzymał się i w dół spojrzał i w chwile potem już wyglądał, jakby było mu niedobrze* o na miłość Shrupacja, Hakon, tam jest khrrew!