*Warrq przywykł do tej wioski. Przywykł do Tatooine. Planeta prócz bezpiecznego schronienia przed oczami Imperium dawała inne, rzekłby- zgniłe plony. Jego aczkolwiek cienkie futro wiecznie przeszkadzało mu przy upałach, panujących tutaj prawie codziennie, nie mówiąc już o ludzkim zapachu... Tylko zapach drażnił Nazzara, wrażliwego na estetyczne doznania. Ludziom współczuł. Nie potrafił poradzić sobie z uczuciem niesprawiedliwości, które ogarniało go za każdym razem gdy ich mijał, widywał, a jednocześnie był zafascynowany ich postawą. Byli inni, niż Ci zbrodniarze, których poznawał w swoich podróżach. Kiedyś... Kiedyś pewnie połowę tutejszych drani pozbawiłby głów, a resztę próbował nawrócić. A teraz? Teraz wiedział, że połowie z nich Imperium siedziało na karkach, a druga połowa mieszka tutaj od dawna i tej połówce- Huttowie siedzieli na karkach. Nie można karać kogoś za to, czym się stał nie z własnej winy. To tak jakby obarczać roślinę, której ziarnko padło na piach. Nią zawiał tylko wiatr... Ona nie miała wiele do powiedzenia. A oni sobie z tym radzili. Każdy robił co mógł, dla przeżycia zrobiłby wszystko. Czyjaś śmierć otwierała życie innym... Od dalszych rozmyślań odwiódł go przedstawiciel rasy Kaleesh, który nie tylko w Mocy powodował zakłócenia. Karabin, czy też działko bujające mu się na plecach pomagało mu stać się rozpoznawalnym i specyficznie zapadać w pamięci. To na nim skupił się wzrok Warrq. Dawno nic nie zainteresowało go w takim stopniu aby choć na chwilę przerwać zaczytywanie się w Holowieściach. W momencie gdy ujrzał Kaleesha siedział na zewnątrz, osłonięty niewielkim daszkiem. Uwielbiał przesiadywać na gołym piasku, w cieniu. Tak cień był tym co w dzień koiło, by nocą wrócić jako bezwzględny szerzyciel strachu... Gdy Kaleesh przeszedł, wraz z towarzyszem (już nie tak intrygującym go- zapewne z racji swego człowieczeństwa), wrócił do czytania uprzednio strzepując kurz z brązowego podkoszulka*

Ostatnio edytowany przez Zane (2009-06-17 21:45:31)

Warrq odłożył holoprojektor i spojrzał na Kaleesha, po czym zwrócił wzrok na jego zwierzątko i powiedział spokojnym głosem- To śmieszne zwierzę jest twoje? Ma bardzo podobne uszy do moich - skwitował w dziwny sposób koniec swojej wypowiedzi. Przez chwilę milczał przyglądając się zwierzęciu i drapiąc się po kolanie. Po chwili dodał - To dziwne, przeważnie wymagałbym aby ktoś mi się przedstawił, ale patrząc na twój uśmiech albo przedawkowałeś glitterstim, albo dawno go nie pobierałeś i zaczynasz wariować - powiedział z powagą w głosie - Stacji naprawczej na chwilę obecną tutaj nie ma, ale podejrzewam, że za kilka kredytów ktoś zaraz otworzy nową... - dodał, już z uśmiechem na twarzy. Lubił widzieć zdziwione miny innych, gdy nagle z oschłego i ironicznego stawał się przyjaznym "wujaszkiem".

*Tangornowi słońce również dokuczało niemiłosiernie, żałował, że nie założył swojego pancerza, w nim przynajmniej mógł poczuć jakąś ochłodę, dzięki systemowi chłodzenia który sam wbudował. A tak? Musiał prażyć się w tym bezlitosnym słońcu, jednak dzięki temu nie wyróżniał się z tłumu. Gdyby miał na sobie pancerz Mando to nikt by nie przeszedł obok niego obojętnie... W każdym razie spróbował zapomnieć o tych cholernych dwóch słońcach (co to za planeta mająca dwa słońca?) i skupić się na znalezieniu jakiegoś złomiarza dysponującego częściami do statku. W ostateczności mógł dogadać się z jakimś Jawą, ale wolał tego uniknąć... Nagle zauważył, że Seco gdzieś zniknął. Odwrócił się i poszukał go wzrokiem, co nie było trudne, zważywszy na to, że był jedynym Kaleeshem w okolicy. Stał nad jakimś humanoidem (kolejna dziwna rasa... coś miał do nich pecha) i chyba z nim rozmawiał. Zniecierpliwiony Mandalorianin podszedł do towarzysza podróży* Co jest Secorsha? Pytasz o drogę w tym... *poszukał odpowiedniego słowa* zadupiu?

*Tibro na poczatku był spokojny, bo zaskoczony nowa istota, nowym zapachem i ta dziwną aurą, która u secorshy była taka malutka, u tana nie było w ogole, a u tego goscia było bardzo, bardzo duze. I to sie szkodnikowi podobało,, by był grzeczny. Az do chwili kiedy go ten dziobać zaczął. Wtedy tez futrzak parsknął, fuknął, i wbił mu zeby w kciuk na tyle mocno, by napastnik uznał toz a ból. Secorsha zaś kiwał się na boki, obserwujac całą scenę* Tibo *wskazał na futrzaka* Secorsha *na siebie* Tibo, Secorsha, Tan *do tyłum na człowieka* A wszyscy rrhazem nazywamy się... eee..,. *zamilkł na chwile, by zaraz wyszczerzyc zeby w dziwnym wyrazie* Uznaj, ze tego nie powiedziałem. Jak to jak wytrzymał? Nohrrrmalnie wytrzymał, nie? Nie trzeba go ulepszać, on jest idealny. tak jak ja, nonie? *Po chwili odchylił sie do tylu, by zrownać się z  towarzyszem, czyli Tanem* właściwie to nie pytam. odpowiadam nahrrazie.

*Obserwował cały czas tą scenkę, nie wtrącając się ani razu. Owy rozmówca Secorshy był dosyć osobliwy i konstruował ciekawe sformułowania, których sens docierał do Mandalorianina dopiero po jakimś czasie. Nie doszedł jeszcze do siebie po tym przymusowym "lądowaniu". Gdy zapytał o części wolał sam się wtrącić, niż pozwolić załatwić tą sprawę Kaleeshowi, bo jeszcze by wracali z Banthą do domu zamiast z nowym silnikiem* Części jest dosyć sporo, pełną listę mam w cyfronotesie. Najbardziej potrzebujemy jednak nowego silnika... raczej używanego w dobrym stanie, bo innego na tej zapyziałej planecie dostać nie można... *spojrzał z góry na swojego rozmówcę. Był ciekaw czy jest im w stanie pomóc, czy też zaserwuje im kolejną pseudofilozoficzną gadkę* To jak, znasz kogoś, kto ma części? I proszę, nie wspominaj o Jawa... nie lubię tych śmierdzieli

Nazzar spojrzał na Tana i uśmiechnął się w tak straszliwy sposób, że Tibro się wzdrygnął. Zanotował sobie w głowie, że musi dowiedzieć się co to za zwierzę, odczuwające tak doskonale Moc... Już wiedział, że chce sprawić mu niespodziankę... - Tylko Jawowie będą w stanie znaleźć Ci "używany i w dobrym stanie" sprzęt. Bo niestety trochę za wiele wymagasz od tutejszych, w szczególności, że nie wyglądacie na bogaczy. Musisz porozmawiać z Jawami, choćby nie wiem jak śmierdzieli i choćbyś musiał spędzić z nimi trzy upojne noce, z miłą chęcią dopomogę Ci byś je spędził. Może wtedy opędzisz się od rasizmu - powiedział trochę przytłumionym głosem - Zresztą... Eh... -dodał po chwili widząc zachowanie Kaleesha.

Ostatnio edytowany przez Zane (2009-06-17 23:16:43)

Nazzar uśmiechnął się nieznacznie słysząc magiczne pytanie o informacje. Dalej trzymając zwierzaka na dłoni prawie wyrecytował- Informacje kosztują, co kosztuje ma jakąś wartość. Co ma jakąś wartość jest ważne. A co jest dla ciebie ważne Tanie? - po czym wyciągnął drugą dłoń w stronę człowieka i już więcej się nie odzywał. Jedyne co robił to nerwowo stukał lewą nogą w piasek jakby na coś czekał...